گفتگو با میهمانان هفته گرافیک | «کن کاتو»


برگرفته از مجله The Age | ترجمه: ریحانه دقیقیان
امسال در میان برنامه‌های مختلف هفته گرافیک، دو میهمان ویژه در ایران حضور خواهند داشت. «رودی باور» و «کن کاتو» مهمانان طراحان گرافیک ایران هستند و هر‌کدام ویژگی‌های منحصر‌به فردی دارند.
رنگ برای آشنایی هر‌چه بیشتر مخاطبانش با این طراحان برجسته، گفتگوهایی را منتشر می‌کند.
گفتگوی زیر با «کن کاتو» متولد ۱۹۴۶ در ملبورن استرالیا است. وی مدیر و موسس  یک شرکت برند‌سازی (Cato Brand Partners) است که در کشور‌های استرالیا، آرژانتین، چین، اندونزی، مکزیک، نیوزیلند، عمان، پاکستان، سنگاپور، اسپانیا و امارات نیز شعبه دارد. 


بر روی دیوار بیرونی دفتر کن کاتو نام شرکت با حروف کوچک (به ارتفاع یک سانتی‌متر) به همراه تصویری ازیک زنبور دیده می شود.
کاتو با آگاهی از طنز‌آمیز بودن این موضوع که شرکتی که در زمینه‌ی طراحی لوگو و برندسازی فعالیتی جدی و گسترده دارد، در هویت سازمانی خود این همه ساده و محتاطانه عمل کرده است می گوید «ما می‌توانیم در رقابت کوچک‌ترین لوگوی دنیا برنده شویم.»
کاتو در طول ۴۰سال سابقه‌ی کار حرفه‌ای خود در سطح بین‌المللی مسوولیت طراحی نشانه‌های مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین شرکت‌های استرالیا را بر عهده داشته است. از جمله‌ی این نشانه‌ها، نشانه شبکه‌ی تلویزیونی سون (seven)، بانک‌های بزرگ و نوشیدنی‌های محبوب استرالیا هستند.
وی در سال ۱۹۷۸به رویداد AGI دعوت شده و به عنوان جوان‌ترین عضو آن پذیرفته شد. کاتو قصد داشت اعضای اروپایی و امریکا این انجمن را به نیم‌کره‌ی جنوبی زمین بکشاند.
کاتو که در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ به مدت سه سال ریاست AGI را عهده‌دار بود می‌گوید «این از آن دسته انجمن‌هایی است که اگر عضو آن نباشی از آن متنفر خواهی بود اما زمانی که به عضویت آن درآمدی برایت امتیازی جدی و حائز اهمیت به شمار می‌آید.»
او از شش دانشگاه استرالیایی درخواست کرد تا دو تن از دانشجویان پر‌انرژی، پرشور و با انگیزه‌ی خود را برای شرکت در رویدادهای این انجمن معرفی کنند. ایده‌ی فستیوال طراحی AGI زمانی به ذهن کاتو خطور کرد که دانشجویان حاضر در رویداد در مورد سایر برنامه‌های سال جاری از وی سوال پرسیدند.
کاتو می گوید «همیشه این طرز تفکر وجود دارد که افراد نالایق وارد کار طراحی گرافیک می‌شوند. شما به لسیت مشاغل نگاه کنید: دکتر، وکیل، دانشمند، ... . طراح گرافیک را در قسمت‌های انتهایی این لیست خواهید یافت. افراد خلاق بسیاری هستند که خوب طراحی نمی‌کنند اما می‌توانند طراحان بسیار خوبی را پرورش دهند.»


کاتو زمانی که دیپلم خود را در رشته‌ی طراحی گرفت تصمیم گرفت طراح گرافیک شود. وی از کودکی عاشق نقاشی و کاردستی بود، و در حال حاضر نیز همیشه یک دفتر و قلم به همراه دارد. وی معتقد است ممکن بود به جای طراح گرافیک، در آینده به نجاری یا معماری روی آورد.
اما در عوض در سال ۱۹۷۰ چیزی را پایه‌گذاری کرد که امروزه به نام «کاتو پرنل» (Cato Purnell) شناخته شده است. مرکز این شرکت همچنان در ملبورن است اما در تمامی ایالت‌ها  شعبه داشته و بیش از نیمی از سفارش‌دهندگان آن‌ها خارجی هستند.
از او پرسیدیم کدام یک از طراحی‌های این شرکت را بیشتر دوست دارد. وی با چین و چروک انداختن در چهره‌اش پاسخ داد: «مردم مرتب این سوال را از من می‌پرسند. من هم سه کتاب در این‌باره نوشته‌ام و در آن‌ها از سایر طراحان در مورد اثر مورد علاقه‌شان سوال پرسیده‌ام. چیزی که توجه مرا جلب می‌کرد اثر منتخب هنرمندان نبود بلکه معیارهایی بود که برای انتخاب آن داشتند که شامل کیفیت هنری اثر، برنده‌شدن آن در جشنواره، تاثیر‌گذاری آن بر روی سفارش دهنده و ... بود.»
از نظر کاتو معیار اصلی سنجش یک طراحی، دوام موفقیت آن در طول زمان است، که نمونه‌ی آن نشانه بانک‌های Commonwealth و Macquarie و بسته‌بندی قهوه‌ی Robert Timms که در سال ۱۹۷۸ آن را طراحی کرده است، می‌باشند.
یکی از علایق و اهداف بزرگ وی ترغیب جوانان به طراحی گرافیک قوی است.
«هدف محرمانه‌ی من این است که نسلی از طراحان را تربیت کنم که برای طراحی بهتر، زیباتر و کاربردی‌تر تلاش کنند.»
 کاتو اضافه می‌کند: «طراحی دنیای کوچکی است که تمام زندگی ما را در آغوش گرفته است.»

و حالا سوالات بزرگ از کاتو:

بزرگ‌ترین لذت شما چیست؟
ملاقت با افرادی که دید من را نه تنها در زمینه‌ی کار و طراحی گسترش می‌دهند بلکه نگاهم به دنیا را نیز وسعت می‌بخشند.

بزرگ‌ترین موفقیت شما کدام است؟
 فکر می‌کنم بزرگ‌ترین موفقیت من عشق ورزیدن مداوم به آن‌چه که انجام می‌دهم باشد. واقعاً احساس می‌کنم هزگر کار نکرده‌ام.

بزرگ‌ترین پشیمانی شما چیست؟
من دنبال بزرگ‌ترین پشیمانی‌ام نمی‌گردم. هرگز بر آن‌چه که نمی‌توانم تغییر دهم تمرکز و توقف نمی‌کنم، این کار چیزی جز اتلاف وقت نیست. باید در حال زندگی کرد.

بهترین سرمایه‌گذاری‌تان چه بود؟
سرمایه‌گذاری در رابطه با افراد و صرف زمان برای درک‌کردن و فهمیدنشان و یادگرفتن از آنها.

بدترین سرمایه‌گذاری‌تان چه بود؟
سرمایه‌گذاری کردن بر روی افرادی که شور و شوق برای هیچ چیز ندارند.

دیدگاه‌تان نسبت به پول چیست؟
یاد ندارم از خواب بیدار شده باشم و به خودم گفته باشم «بلند شوم و بروم پول بیشتری در بیاورم.»

فلسفه‌ی شخصی شما در زندگی چیست؟
در مدرسه‌ای که می‌رفتم این جمله را آموختم؛ «چیزی که ارزش انجام‌دادن دارد، ارزش این را دارد که خوب انجامش بدهی.» اول‌شدن مهم نیست، درست انجام‌دادن یک کار است که اهمیت دارد، در غیر این صورت انجام‌دادن آن برابر با وقت تلف‌کردن است. من ترجیح می‌دهم اگر نتوانم کاری را درست انجام دهم، اصلاً آن را انجام ندهم.



















 زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن

درباره ما

مجله الکترونیکی رنگ در سال ١٣٨٤ متولد شد. این مجله به انتشار اخبار و مطالب مربوط به طراحان گرافیک می‌پردازد

پست های اتفاقی

تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مجله رنگ می باشد | 2008-2016 | نسخه 0.0.1 | طراحی توسعه codeprocess